viernes, 8 de abril de 2011

Mi Libertad (y no es una broma)

No hace mucho, había quien me decía que, además del compromiso conmigo mismo, tenía un compromiso con no se qué causa política que ella defendía y, desde aquí, quiero proclamar mi total, completa y absoluta libertad de creencias y criterios de actuación.

Ya no es tiempo de carta blanca para todo aquello en lo que ando inmerso, ni con gobernantes ni con empleadores, ni con amigos o familiares, ni con Jefes, compañeros o colaboradores. Si estoy en Cataluña, tendré como himno una certera canción de Els amics de les arts “La merda se’ns menja” (La mierda se nos come), una de cuyas estrofas dice “I comprovar que París et queda bé i si plou no passa res” (Y comprobar que París te queda bien y si llueve, no pasa nada) y, si es en algún punto del resto de España, mi himno será entonces la canción de Charanga Habanera “No estamos locos”, con una maravillosa estrofa que dice: “de que lo somos lo somos y esta tierra vacilamos pero la bola del mundo queremos abrazar con nuestras manos”

Mi compromiso es conmigo y con todo aquello en lo que creo, con mi libertad de actuación y de pensamiento; mi trabajo será fluido y certero cuando crea en él y dejará de serlo cuando tan solo lo económico sea su brújula; mi amistad será verdadera cuando riamos juntos, pero también cuando lo estemos en los momentos de penuria; mi docencia será adecuada cuando sepa ver en ti a mi mejor alumno, con toda su luz y todo su brillo, desarrollándonos juntos, enseñándote, pero también aprendiendo de ti.

Solo pienso si estos señores de IKEA me querrán vehicular la “República Independiente de mi casa”, donde habrán tantas libertades como personas estén en ella, tantas nacionalidades como sujetos convivamos bajo una misma raza: la humana, con un par de Valores Universales: El respeto y la diversidad.

Esta es mi proclama

No hay comentarios:

Publicar un comentario